Interviews

Mijn eerste blog is alweer even geleden en er is al veel gebeurd in de afgelopen weken. Na de vijf dagen met Australian Backpackers moest ik zelf bedenken waar ik mijn dagen mee zou vullen. Bijna iedereen van de groepsreis had nog twee dagen in het hostel bijgeboekt om definitieve plannen te maken voor zijn/haar reis. We hebben deze dagen dan ook gezellig met elkaar doorgebracht. Op woensdag 17/09 had ik samen met Lisette (ook au-pair) om 11:00 uur een gesprek met Jenell van de au-pair organisatie. Dit was een kennismakingsgesprek zodat Jenell zou weten bij welke gezinnen wij het beste passen. Jenell heeft kort verteld hoe het allemaal werkt. Binnen een aantal dagen zouden wij van haar een mail krijgen met adressen en informatie van de gezinnen waar we langs konden gaan. Als alles goed zou verlopen, konden we maandag 22/9 al starten in een gezin. Heel snel dus!

Na het gesprek zijn we (Marlous, Lisette, Joost, Max en ik), de vijf overgeblevenen van de groep, naar Palm Beach gegaan. We hebben een uur in de bus gezeten om er te komen, maar dan heb je ook wat. Wat een prachtig uitzicht! Voordat we op het strand gingen liggen, hebben we naar een eettentje gezocht omdat we allemaal trek hadden. Heerlijk gegeten, op het strand gelegen en het water ingegaan. Na een uurtje op het strand zijn we weer met de bus teruggegaan naar het hostel, omdat we van hostel moesten verhuizen. Australian Backpackers had een hostel voor ons geregeld in Manly. Met de grote backpacktas op de rug, mijn 'kleine' rugzak voorop en nog een extra tas in de hand was ik klaar om naar Manly te gaan. Aangekomen in het hostel de spullen gedumpt en boodschappen gedaan. We dachten we maken pasta dan zijn we lekker snel klaar, maar helaas werkte de apparatuur niet echt mee en zaten we een uur later pas aan tafel. Wel extra genoten van deze maaltijd! De avond afgesloten met een drankje en Joost en Max gedag gezegd. Ook zij gingen weg uit Sydney.

Donderdag heb ik een wandeling gemaakt in Manly. Ik heb langs het strand gelopen, door een park en in een woonwijk. Uiteindelijk ben ik op een bankje beland waar ik prachtig uitzicht had op de zee. Dit was de plek waar ik mijn eerste blog heb geschreven! Na een paar uur ben ik teruggegaan naar het hostel en hebben we boodschappen gedaan bij de Aldi. Erg grappig dat ze hier in Australië ook een Aldi hebben! Helaas zijn de prijzen hier wel wat hoger dan in Nederland... Ook dit keer ging het koken niet helemaal vlekkeloos, want het brandalarm ging af. We schrokken ons helemaal kapot en zijn keihard naar Patrick, die in het hostel werkt, gerend. Er was natuurlijk niks aan de hand en we konden rustig verder koken. Na het eten nog een drankje gedaan in de stad en weer terug naar het hostel.

Vrijdag heb ik weer een wandeling gemaakt en daarna pizza gehaald. 's Avonds wilden we de pizza eten en de restjes pasta van de vorige dag, maar dit was geen succes. De pasta was helemaal bevroren en een pizza met z'n drieën was wat weinig. We hadden de perfecte oplossing: Mac Donalds! Dat smaakte een stuk beter. In het hostel hebben we ons klaargemaakt om naar de stad te gaan. Mijn 21e verjaardag moest natuurlijk goed worden ingeluid en dat hebben we dan ook gedaan. We zijn naar The Ivanhoe gegaan en hebben er een mooi feestje van gemaakt! Ook allemaal lieve berichtjes van jullie gehad, dankjewel allemaal!!

Zaterdag heerlijk uitgeslapen en gezellig met Marlous een gebakje gegeten. Daarna was het tijd om naar mijn eerste interview te gaan. Een gezin met drie kinderen (7, 5 en 3) uit Gordon. Bij binnenkomst had ik meteen door dat ik hier niet als au-pair zou willen werken, het voelde niet prettig. Ik heb een rondleiding gekregen door het huis (wat een rommel, niet normaal) en een praatje gemaakt met de ouders. Daarna ben ik weer terug gegaan naar het hostel. 's Avonds gezellig uit eten geweest voor mijn verjaardag. Een heerlijke pizza diavola gegeten, een mooie afsluiter van mijn verjaardag!

Op zondag stonden er drie interviews op het programma. Ik moest vroeg mijn bed uit, want het eerste interview van deze dag was al om 10:00 uur. Volgens de routebeschrijving van Jenell moest ik om 8:20 uur met de ferry naar Circular Quay en dan met bus 325 naar Vaucluse, waar familie Taylor woont. Aangekomen in Circular Quay bleek de marathon van Sydney bezig te zijn en reden de bussen anders. Hierdoor klopte mijn routebeschrijving niet meer en begon ik 'm even te stressen, want optijd komen ging niet meer lukken. Ik heb toen gebeld naar de familie dat ik een kleine vertraging had opgelopen en 10:00 uur niet zou halen. Dit was gelukkig geen probleem en uiteindelijk was ik maar zeven minuten te laat. Wat een leuk gezin was dit! Toen ik aankwam stelden de vier kinderen (11, 10, 6 en 4) zich meteen voor en werd er drinken aangeboden. Toen zijn we in de woonkamer gaan zitten en hebben we even gekletst. Daarna heeft Brooke, de moeder van het gezin, de kamer laten zien die voor de au-pair bedoeld is. Justin, de vader van het gezin, heeft mij vervolgens naar Edgecliff station gebracht. Hier heb ik wat rondgelopen en genoten van een croissant en warme chocolademelk. Daarna ben ik met de bus naar het tweede interview gegaan.

Het tweede interview was om 15:00 uur bij een gezin in Lilyfield. Ik was ruim optijd, dus ik heb heerlijk in een parkje van de zon genoten. Rond 15:45 uur ben ik opzoek gegaan naar het juiste adres. Ook dit gezin was leuk! Een heel aardige vrouw en man met twee jongens van 3 en 5 jaar oud. Ik was nog niet binnen of het oudste jongetje wilde mij de au-pair kamer laten zien, erg schattig. Na de rondleiding gezellig gekletst en wat gedronken met de ouders. Daarna op naar het laatste interview.

Het laatste interview was bij een gezin in Concord West. Ik was in de goede straat, maar wilde voor de zekerheid nog even het huisnummer controleren, dus pakte ik mijn mobiel erbij. Vervolgens werd er al opengedaan door een vrouw met de mededeling: 'Ik zag je al op de camera, kom binnen!' Dit vond ik eerlijk gezegd nogal vreemd. Het was al snel duidelijk waarom ze overal camera's hebben hangen: andere au-pairs waren niet te vertrouwen. Ik merkte aan mezelf dat ik me niet op mijn gemak voelde bij dit gezin. Het liefst ging ik meteen weer weg, maar uit beleefdheid ben ik nog even gebleven. Na het gesprek ben ik afgezet bij een treinstation en terug gegaan naar het hostel.

Na deze slopende dag was het voor mij 100% duidelijk bij welk gezin ik het liefst als au-pair aan de slag zou willen gaan: familie Taylor! Het is een groot gezin met vier kinderen van alle leeftijden. De moeder werkt niet en is bijna altijd thuis. Het gezin is sportief en er is een hockeyclub in de buurt. Daarnaast is het gezin ook katholiek. Meer redenen om voor dit gezin te kiezen zijn niet nodig toch!? In het hostel heb ik meteen een bericht gestuurd naar Jenell dat ik een keuze heb gemaakt. Dinsdagochtend 23/09 kwam eindelijk het goede nieuws dat deze familie mij als au-pair wil hebben! Mijn au-pair avontuur kon echt gaan beginnen!